با قرآن باوری به سمت حاکمیت سبک زندگی قرآنی می توان قدم برداشت

‌به گزارش خبرنگار مهر، عباس سلیمی مدیر مرکز دارالقرآن حرم حضرت عبدالعظیم در دومین نشست مشترک اعضای هیئت‌مدیره و بازرسی اتحادیه کشوری مؤسسات و تشکل‌های قرآن و عترت که به صورت وبیناری برگزار شد، گفت: از حجت‌الاسلام والمسلمین رئیسی و جناب آقای قالیباف می‌خواهم که با همکاری بیشتر دولت و مجلس، به مؤسسات و فعالان قرآنی و اتحادیه‌ها بیشتر توجه کنند. امام صادق (ع) می‌فرماید: «دنیا یک بازار است که در جریان داد و ستد و معاملات آن گروهی سود می‌برند و برخی زیان و آسیب می‌بینند». خوشا به سعادت شما که باشکوه‌ترین راه را در این دنیا انتخاب کردید که آن راه قرآن و ولایت است.

سلیمی گفت: آیه ۵۸ سوره مبارکه یونس نشان می‌دهد که قرآن بالاترین ثروت و بزرگترین نعمت است و اگر شادمانی از سوی امت اسلامی است، باید به دلیل نزول قرآن، این کتاب زندگی و انسان‌سازی باشد. همان‌طور که اگر به تفاسیر دو واژه «فضل» و «رحمت» مراجعه شود، می‌بینیم که قرآن، ولایت پیامبر اکرم (ص) و آل‌الله ذیل آن تعریف شده است. اصطلاحی نه چندان درست بین ما رایج است که می‌گوئیم پیامبر اسلام، در حالی که پیامبر اسلام، فقط به امت اسلام محدود می‌شود، اما ایشان به دلیل «کَافَّةً لِلنَّاسِ»، پیامبر همه ادیان و بشریت است. پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «اگر به کسی نعمت قرآن عطا شود و او پیش خود گمان کند که به دیگری در این جهان، نعمتی بالاتر از قرآن عطا شده است، آنچه خداوند ناچیز و بی‌ارزش شمرده، بزرگ تلقی کرده است و آنچه خداوند بزرگ تلقی کرده، کوچک فرض کرده است». خوشا به حال شما که نعمت قرآن را دارید و شکر نعمت، نعمتت افزون کند «لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ».

وی با اشاره به آموزش قرآن افزود: آموزش قرآن نیز توفیقی است که در کنار ترویج قرآن به شما عنایت شده است. حضرت نبوی به امیرالمؤمنان می‌فرماید: «علی جان قرآن را بیاموز و به دیگران آموزش بده، زیرا در آموزش هر حرفی از این آموزه قرآنی، برای تو ۱۰ پاداش و حسنه منظور کرده است» و در بیان عجیبی، پیامبر (ص) می‌فرماید: «اگر عمر تو در راه خدمت به قرآن و آموزش آن و تعلیم قرآن به دیگران به پایان برسد، تو شهید از دنیا می‌روی». سپس پیامبر می‌فرماید: «علی جان، قرآن را بیاموز و به دیگران تعلیم بده، زمانی که عمرت به پایان برسد، فرشتگان عرش الهی بر گرد مزار تو طواف و زیارت می‌کنند، همان‌طور که مردم در حج خانه خدا را طواف می‌کنند».

این پیشکسوت قرآنی ادامه داد: با به‌کارگیری سه شرط می‌توان این نعمت را حفظ کرد و ارتقا بخشید؛ اولین شرط باور قرآنی و عمل به قرآن است؛ اینکه به عنوان شاگردان مکتب قرآن آن را باور و نیز به بایدها و نبایدهای آن اعتقاد و قید عملی به دستورات خدا داشته باشیم و الگوی عملی برای مردم باشیم. پیامبر (ص) فرمودند: «اگر کسی قرآن بخواند، اما به آن عمل نکند، در روز قیامت کور و نابینا وارد صحرای محشر می‌شود» یا در جای دیگر گفته‌اند: «کسی که اهل قرآن باشد، اما به دلیل ارتکاب معاصی و عملکرد ناصحیح زندگی، وارد آتش دوزخ می‌شود، فردی است که در طول زندگی دنیوی خود آیات قرآن را به تمسخر و استهزا گرفته است». لذا باید الگوی عملی قرآن بود.

وی ادامه داد: حدیث «کُونُوا دُعَاةَ النَّاسِ بِأَعْمَالِکُمْ وَ لَا تَکُونُوا دُعَاةً بِأَلْسِنَتِکُمْ» یعنی با رفتار خود مردم را به دین دعوت کنید، نزد یکی از علمای بزرگ بودیم و ایشان فرمودند: «مردم را با سکوت خود به دین خود دعوت کنید». سوال کردم: «چگونه مردم را با سکوت به دین خود دعوت کنیم؟» فرمودند: «هیچ نیازی به کلاس و سخنرانی نیست. شما باید به گونه‌ای زندگی و در جامعه عمل کنید که مردم بیایند و از دیگران بپرسند. مردم دین این آقا یا خانم چیست؟ و هنگامی که گفتند اسلام و پیروان پیامبر (ص) و اهل‌بیت (ع)، خود مردم براساس فطرت پاک خود می‌گویند این زندگی درست است». بنابراین بر «کونوا دعاةآلصامتین» تأکید شد، اینگونه بیاد کردند. آن بزرگ به ما گفت: «با سکوت خود مردم را به دین و مکتب قرآن دعوت کنید».

سلیمی به دومین شرط اساسی که برای عمل به قرآن و جامعه قرآنی لازم است، اشاره و اظهار داشت: اخلاص و کار کردن برای خداست. پیامبر (ص) می‌فرماید که در روز قیامت دستور می‌رسد که افرادی را گروه گروه وارد آتش کنید. خداوند به مالک می‌گوید که به آتش بگو آنها را بسوزان، اما پاهای آنها را نسوزان، زیرا اینها با این پاها به مساجد می‌رفتند و صورت آنها را نسوزاند، زیرا آنها افرادی بودند که برای نماز وضو می‌گرفتند و دستان آنها را نسوزاند. اینها اهل مناجات و نماز بودند و زبان آنها را نیز آتش نسوزاند، چون اینها بسیار قرآن تلاوت می‌کردند. خازن آتش به آنها می‌گوید که ای آدم‌های بدبخت چه کار کرده‌اید که این حال و روزتان است؟ آنها می‌گویند ما برای غیرخدا کار می‌کردیم. حالا که آمده‌ایم اینجا به ما گفته‌اند که ثواب پاداشتان را از افرادی بگیرید که منتظر به گفتن آنها بودید. سومین شرط اساسی برای توفیق اهالی قرآن به منظور ادای حق آن، اخلاص و انجام کار برای رضای خداست.

وی ادامه داد: چهارمین شرط، وحدت و اتحاد و همدلی است. شما علی‌رغم تمام فراز و نشیب‌ها در این مسیر به خوبی گام برداشتید و حرکتی رو به جلو داشتید. بنابراین می‌توان با قرآن‌باوری، الگوی عملی قرآن بودن، اخلاص، کار برای رضای خدا و همدلی برای ترویج فرهنگ قرآن در جامعه، نهادینه کردن رفتارهای قرآنی و حاکمیت سبک زندگی قرآنی قدم برداشت. شما می‌دانید که دشمنان برای مقابله با اسلام و مکتب، شمشیر را از رو بسته‌اند و بر ماست که با پیروی از ولایت و ولایتمداری به عنوان شاگردان قرآن در خط مقدم انقلاب اسلامی باشیم و برای ترویج فرهنگ قرآنی از هیچ کوششی دریغ نکنیم و در این راه برای رضای خدا گام برداریم.